Het is misschien wel hét woord van de laatste jaren: de bubbel. Iedereen heeft er minstens één.
In de bubbel hoor je bij elkaar maar meerdere bubbels kunnen juist splijtzwammen zijn. Hoe zien we dat terug in films? Hoe verbeelden filmmakers uitsluiting of juist verbinding en wat doet dat met ons, het publiek? Gaan we mee met een vooroordeel of over tot actie?
In deze filmcursus van drie avonden laat filmprogrammamaker Gerlinda Heywegen aan de hand van vele fragmenten zien hoezeer en hoe al die bewegende beelden ons beïnvloeden, manipuleren of vrij laten denken. Met serieuze, luchtige en belangrijke hoofdfilms.
Deel 1: High Fidelity – 31 oktober
In de tamelijk geestige film High Fidelity (gebaseerd op het boek van Nick Hornby) zien we iets nostalgisch: de platenzaak. Die ene die een soort van snobistisch is, waar je echt niet moet denken dat je alles zomaar kunt kopen, waar muziekfetisjisten de dienst uit maken en regisseur Stephen Frears (Dangerous Liaisons, Philomena) de draak steekt met nerdy muziekliefhebbers. De film uit 2000 is weliswaar luchtig maar hij vertelt zeker over een bubbel, een onschuldige misschien maar toch ook zeker één die uitsluit. Hoe pakt Frears dat in deze romantische comedy aan? Van wie houd je meer: van die ene elpee, of toch van haar?
Deel 2: Jagten – 7 november
Jagten van Thomas Vinterberg (Festen, Druk) zou je bijna een studie kunnen noemen naar hoe groepsdynamiek tot uiterst gevaarlijke situaties kan leiden als hij niet ook zo meeslepend was. Die ene leraar die echt niets verkeerd heeft gedaan maar toch tot dader wordt benoemd. Juist ook in deze tijd van voortdurende aandacht voor grensoverschrijdend gedrag belangrijk. Want meebewegen en niet voor jezelf denken kan zo riskant zijn. Vinterberg kruipt vooral onder de huid van Lucas, subtiel gespeeld door Mads Mikkelsen.
Deel 3: Perfect Days – 14 november
De nieuwste Wim Wenders (Der Himmel über Berlin) is een wonder van een film, zeker in deze tijd. Over een man, alleen levend in giga-metropool Tokyo, die de openbare toiletten schoonmaakt. Hij leeft zijn leven, de zon schijnt, hij ziet zijn omgeving en het lijkt erop dat hij maar weinig nodig heeft. Deze man is zijn bubbel maar iedereen kan er best voor even deel van uit maken. Een lezing tot slot over films die compromisloos hoopvol zijn in al hun eenvoud. Een ode aan Wenders’ ode aan Tokyo en hoofdpersonage Hirayama, gespeeld door Koji Yakusho die er meer dan terecht op het filmfestival in Cannes de Palm voor beste acteur mee won.
Wil je als Cineviller naar de filmcursus? Dat kan! Reserveer dan zoals gebruikelijk je filmticket en reken bij het afhalen van je filmticket aan de balie een supplement van €4,- af.
